Nieuwe CAO voor uitzendkrachten 2026.

Wat verandert er?
Flexkrachten krijgen recht op arbeidsvoorwaarden die minimaal gelijkwaardig zijn aan die van vaste medewerkers in vergelijkbare functies bij de opdrachtgever. Dit omvat alle arbeidsvoorwaarden (zoals loon, toeslagen, werktijden, overwerk, rusttijden, vakantie en werken op feestdagen. Het totaalpakket moet in waarde gelijk zijn, ook al hoeven de afzonderlijke onderdelen niet identiek te zijn.

Wat betekent dit concreet?
Tot nu toe kregen flexkrachten een beloning volgens de zogenoemde inlenersbeloning, gebaseerd op een beperkt aantal arbeidsvoorwaarden. In de nieuwe cao moeten flexkrachten arbeidsvoorwaarden krijgen die in totaal minimaal gelijkwaardig zijn aan die van medewerkers in vergelijkbare functies bij het inlenende bedrijf. Het zorgt voor meer rechtsgelijkheid en voorkomt verdringing op de arbeidsmarkt.

Voorbeeld: als een vaste medewerker recht heeft op een bonus of extra vrije dagen, dan moet dit – als het tot het totale arbeidsvoorwaardenpakket behoort – ook op een gelijkwaardige manier gelden voor de flexkracht. Dat mag via alternatieven, zolang de waarde, maar gelijk is.

Wat verandert er?
De bestaande systematiek van de inlenersbeloning wordt dus afgeschaft. In plaats daarvan wordt de beloning van de flexkracht volledig afgestemd op de arbeidsvoorwaarden die gelden bij de opdrachtgever. Dit betekent dat standaardpercentages voor componenten: reserveringen, vakantiedagen en vakantiebijslag vanuit de ABU CAO komen te vervallen en plaats maken voor de geldende componenten vanuit de eigen van toepassing zijnde CAO van het inlenende bedrijf. Flexkrachten krijgen voortaan zoveel mogelijk dezelfde maar in ieder geval gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden als vaste medewerkers bij de opdrachtgever.

Wat betekent dit concreet?
De bekende systematiek van de “inlenersbeloning” (de set van 10 beloningselementen die flexkrachten minimaal moeten krijgen) vervalt. In plaats daarvan geldt de eis van gelijkwaardigheid van arbeidsvoorwaarden.

Aangezien Nederland vele cao’s kent, vraagt dit om een gedetailleerde analyse van het arbeidsvoorwaardenpakket van opdrachtgevers. Denk aan reiskostenregelingen, opleidingsbudgetten of thuiswerkvergoedingen.

Om goed voorbereid te zijn, adviseren wij u om regelmatig de website wijzerbelonen.nl te raadplegen. Hier vindt u altijd de meest actuele informatie over de nieuwe cao en de invoering daarvan. De inhoud wordt continu bijgewerkt op basis van de laatste inzichten en afspraken.

Wat verandert er?
Per 1 januari 2026 wordt een nieuwe pensioenregeling ingevoerd voor flexkrachten. De totale pensioenpremie stijgt naar 23,4% van de pensioengrondslag, waarvan 15,9% voor rekening van de werkgever komt en 7,5% voor de medewerker. Alle flexkrachten van 18 jaar en ouder bouwen vanaf dag één pensioen op.

Wat betekent dit concreet?
Tot nu toe was er een wachttijd van 26 weken voordat flexkrachten begonnen met pensioenopbouw. Vanaf 2026 bouwen alle flexkrachten vanaf de eerste werkdag pensioen op via de nieuwe regeling van StiPP (de pensioenuitvoerder voor flexkrachten). De totale premie gaat omhoog naar 23,4%, waarvan het grootste deel door de werkgever wordt betaald.

Wat verandert er?
Deze wijziging is geen afspraak, direct voortvloeiend uit de nieuwe CAO, maar gekoppeld aan een wetswijziging die per 1 januari 2027 waarschijnlijk zijn intrede doet. Dit betreft de “Wet meer zekerheid flexwerkers”. Daarmee verandert het volgende:

Fase B wordt verkort van 3 naar 2 jaar.

De onderbrekingstermijn tussen twee uitzendovereenkomsten wordt verlengd van 6 maanden naar 5 jaar.

Wat betekent dit concreet?
Uitzendovereenkomsten kennen fasen A, B en C, waarbij fase A de flexibelste en fase C de meest vaste vorm is. Fase B wordt verkort van 3 jaar naar 2 jaar, maar wel nog steeds met de mogelijkheid van 6 contracten. De onderbrekingstermijn (bijvoorbeeld bij een korte stop tussen twee uitzendovereenkomsten) voor de keten wordt verlengd van 6 maanden naar 5 jaar. Dit voorkomt het “resetten” van het fasesysteem (lees: dat middels het hanteren van een onderbreking van 6 maanden of langer de keten opnieuw kan worden gestart) Flexkrachten stromen door de verkorting van fase B naar 2 jaar (per waarschijnlijk 1-1-2027) sneller door naar een contract voor onbepaalde tijd (fase C), waardoor meer werkzekerheid ontstaat. Op Uitzendovereenkomsten in fase B die zijn gesloten onder gelding van de “oude regeling” van drie jaar, blijft die oude regeling van toepassing.

Wat verandert er?
Voor flexkrachten die er door de nieuwe cao tijdelijk op achteruitgaan in beloning, is een overgangsregeling van zes maanden afgesproken. Gedurende deze periode behouden zij hun huidige arbeidsvoorwaarden inzake zoals vakantiedagen en vakantiebijslag.

Wat betekent dit concreet?
Door de nieuwe regels inzake gelijkwaardigheid kunnen sommige flexkrachten in eerste instantie minder verdienen (geen 8,33% vakantietoeslag maar 8%) of 20 vakantiedagen gaan ontvangen in plaats van 25. Er is daarom een overgangsregeling van 6 maanden afgesproken. Gedurende die periode behouden flexkrachten hun bestaande arbeidsvoorwaarden. Dit geldt voor flexkrachten die op 31 december 2025 al werkten onder gelding van de “oude” cao en er op achteruit zouden gaan door de nieuwe afspraken.