“Stage lopen als directeur. Het klinkt als een stunt, maar ik meende het bloed serieus.”
Terug naar de basis
“Ik had het gevoel dat ik de feeling miste met wat er daadwerkelijk gebeurde op de vestigingen,” zegt Mark. “De cijfers zagen er goed uit, maar ergens voelde het niet meer goed. We stuurden vooral op cijfers en data. Er werd dan gekeken naar waar het beter kon.
Maar ik wist dat onze mensen gewoon bezig waren met mensen op de juiste plek plaatsen. En dan dacht ik: hoe kunnen die cijfers zeggen dat het beter kan? Dat wist dan dus niemand, want ja, dat waren allemaal cijfers. Dat was eigenlijk de echte context: dat ik dacht, we weten niet meer écht wat er gebeurt. En dat was juist vroeger de kracht van Raaak: ik zat zelf op die vestiging, ik maakte het mee. Dan wist ik: dit ligt daar en daar aan. Dus dacht ik: ik ga gewoon weer meedraaien, om te voelen hoe het werk nu echt is en wat we kunnen verbeteren.”
Meedraaien in Den Bosch
In Den Bosch draaide hij weer mee alsof hij consultant was. “Ik heb daar alles gedaan wat zij ook doen, ook de administratieve rotklusjes. Urenlang mensen wegklikken in een systeem dat niet loopt. Dan voel je pas wat het echt vraagt van je mensen.” Hij ervaarde zelf hoe frustrerend dat kan zijn, maar liet het er niet bij. “We hebben het systeem niet afgefakkeld. We zijn ermee gaan puzzelen, instellingen aangepast, gekeken hoe het wél kon werken voor ons.”
Wat technologie niet kan
Tijdens zijn stage ervaarde Mark opnieuw wat hij al wist: technologie kan veel, maar niet wat een mens kan. “Iedereen roept dat systemen tijdwinst opleveren,” zegt hij. “Maar een systeem heeft geen mensenkennis, geen gevoel en kan geen goede vragen stellen. Mensen hebben meer vertrouwen in mensen dan in een systeem. Iemand kan een prachtig cv hebben, maar is die persoon betrouwbaar? Wat kent een systeem de talenten die nog meer ontwikkeld en ingezet mogen worden? Weet het welke ambities iemand heeft? Dat weet je niet, dat moet je vragen en voelen. Daarom kiezen we er bewust voor om het persoonlijke contact nooit te digitaliseren. We doen niet aan automatische matches, maar kijken, luisteren en voelen. Want pas als je elkaar in de ogen kijkt, weet je waar iemand op zijn plek zit."
Leiderschap met pootjes in de klei
Die stage ging niet alleen over systemen of processen. Het ging ook over hoe je leidinggeeft. Voor Mark is dat niet van bovenaf, maar gewoon tussen je mensen staan. Mark vertelt dat hij zich een tijd heeft laten aanpraten dat het allemaal wat afstandelijker moest. Dat hij meer ‘directeur’ moest zijn. "Dat ik andere vrienden moest hebben. Dat ik het wat zakelijker moest aanpakken. Dat werk en privé gescheiden moesten blijven."
"Ik heb dat een tijd geprobeerd, maar dat past gewoon niet bij mij. Ik ben niet iemand die twee versies van zichzelf heeft, één op het werk en één thuis. En dat hoeft hier ook niet. We werken hier met mensen en dat betekent dat er dingen gebeuren. Dat iemand een keer te laat is, of dat iemand iets meeneemt naar huis. Dat hoort erbij. “Mensen geloven je alleen als je echt bent.”
Leiderschap dichtbij je mensen staan
Zijn stage gaf hem een cruciaal inzicht: je verliest het gevoel met je bedrijf als je te ver van je mensen afstaat. “Loop echt mee in de frontlinie van je bedrijf. Loop zelf weer eens rond op de werkvloer. Kijk wat je mensen meemaken. Kijk wat dat met je mensen doet.” Zijn weken op de vestiging maakten opnieuw voelbaar wat Raaak uniek maakt: niet de tools of processen, maar de mensen die het elke dag laten werken.
“Leiderschap is voor mij dichtbij blijven. Technologie helpt, maar mensen maken het verschil en dat voel je alleen als je er écht bent.” En Mark glimlacht. “Daarom doe ik dit werk nog steeds, om mijn mensen."